Bezoek aan de oogarts voorbereiden

/in

De tijd in de spreekkamer bij de oogarts of optometrist is kort. Het is daarom belangrijk om je afspraak goed voor te bereiden. 

De nieuwe site Vragenaandeoogarts.nl kan hierbij helpen. Op de website staan voorbeeldvragen voor verschillende oogaandoeningen: glaucoom, staar, maculadegeneratie en retinitis pigmentosa (RP) en voor als je nog niet weet wat je aan je ogen hebt. Binnenkort worden hier ook vragen over anof-/microftalie en een oogverwijderingsoperatie aan toegevoegd.

Bereid je bezoek voor

Verder vind je er tips om het gesprek met de oogarts goed voor te bereiden. Beperk het aantal vragen tot maximaal 3. Hoe meer vragen je stelt, hoe minder tijd er overblijft om jouw ogen te onderzoeken en grondig antwoord te geven op jouw vragen. Bedenk dus van tevoren welke vragen voor jou écht belangrijk zijn.

De website Vragenaandeoogarts.nl is ontwikkeld door de samenwerkende oogpatiëntenorganisaties waaronder de Oogvereniging en Vereniging OOG in OOG.

Kracht en inspiratie

/in

Lenie Alderliesten is opgegroeid in Rotterdam. Na haar jeugd en opleiding is zij gaan werken in Amsterdam en ging wonen in het Groene hart van de Randstad, in het dorpje Noorden in de gemeente Nieuwkoop. Lenie woont midden in de natuur in het prachtig plassengebied. Deze omgeving sluit naadloos aan bij haar woon- en leefwensen.

 

Lenie beoefent graag creatieve en artistieke hobby’s. In de jaren ’70 is zij met klei gaan werken. Deze hobby is later naar de achtergrond verdrongen door beeldhouwen en schilderen. De wisselingen van de seizoenen in de natuur zijn haar inspiratiebronnen: het spel van licht en donker. Bij deze activiteiten zijn de ogen – en met name het diepte zien – zeer belangrijk. Ik focus mij op de aspecten ‘oog en gezichtsvermogen’ en vertaal dit naar mijn dagelijks functioneren. Ik ben van jongs af aan bijziend, ik had -6 om precies te zijn. Ik bezocht zeer regelmatig oogartsen voor intensieve controle. In 2007 ben ik aan beide ogen aan staar geholpen in het toenmalige Zuwe Hofpoortziekenhuis te Woerden. Deze operatie is heel goed geslaagd en was voor mij een geweldige verbetering. Ik had bijna weer 100% zicht en dit bleef stabiel tot in 2011.

Pijn in linkeroog

In 2011 kreeg ik last van pijn in mijn linkeroog. Het voelde alsof er een vuiltje in zat. Deze pijn bleef maar aanhouden en ik besloot mijn oogarts dr. Fick in Woerden te raadplegen. Daar kon men niet achterhalen wat de oorzaak was en ik werd doorverwezen naar het Oogziekenhuis in Rotterdam. Inmiddels was het 2012. In mijn oog kreeg ik ook last van pijnscheuten en ik had ook een verminderd zicht. Bij controle in het Oogziekenhuis werd aan beide ogen erosie van het hoornvlies geconstateerd. De erosie links was groter dan rechts. De artsen besloten tot een ‘phototherapeutische’ behandeling, een zogenaamde PTK. Het idee was om eerst mijn linkeroog te behandelen en na enkele weken zou mijn rechteroog aan de beurt zijn. Voor deze behandeling zocht ik eerst persoonlijk contact met mijn zorgverzekeraar. Dit resulteerde in groen licht. Ik wilde graag vooraf akkoord hebben, want de behandeling kostte namelijk tweemaal € 2.000,-.

Een week na de behandeling

Begin april is het hoornvlies in mijn linkeroog gelaserd en er vonden verschillende controles plaats. Eén week na de laserbehandeling (begin april) aan mijn linkeroog kwam ik in het ziekenhuis voor controle. De planning was nog steeds dat de laserbehandeling van mijn rechteroog begin mei 2012 zou plaatsvinden. Mijn linkeroog deed echter nog steeds pijn. De arts had extra aandacht voor de pijnverschijnselen van dit oog en dit resulteerde in uitstel van de behandeling van het rechteroog. Allebei de ogen tegelijkertijd behandelen leek mij geen goede keuze. De pijn in mijn linkeroog ging gepaard met een ‘in hoogte verschuivende zwarte lijn’ waardoor het gezichtsvermogen gereduceerd werd. Op 3 mei zei men: “We gaan het rechteroog nu niet opereren. We geven uw linkeroog twee maanden rust.” Een nieuwe controle zou over twee maanden zijn.

Gezichtsvermogen links werd minder

Ik merkte tijdens mijn vakantie dat mijn linker gezichtsvermogen steeds minder werd. Daarom zocht ik meteen contact met het ziekenhuis. De arts zei: ‘Komt u maar onmiddellijk hierheen!’ Nou, dat heb ik natuurlijk meteen gedaan. Eind mei 2012 vond er een extra controle plaats. De resultaten van de onderzoeken waren niet goed en er volgde op 6 juni een spoedafspraak. Mevrouw dr. Van der Heuvel hielp mij en constateerde een oogmelanoom op het netvlies. Iedereen werd gealarmeerd en er volgde overleg met mevrouw dr. Wefers Bettink. Ik ervoer haar als een begripvolle arts. Ze zei: “Mevrouw Alderliesten, er zit een melanoom op het netvlies van uw linkeroog. Ik kan het niet mooier maken. Wij moeten uw linkeroog zo spoedig mogelijk verwijderen.” Zij zei ook: “Rijdt u auto? Een geruststelling, binnen drie maanden kunt u weer auto rijden. Extra onderzoeken op diverse disciplines volgden. De diagnose was: een snelgroeiend melanoom op het netvlies.

Een directe ingreep was vereist. Op 19 juni 2012 werd ik geopereerd door dr. D. Paridaens en werd mijn oog verwijderd. Ik moest twee nachten in het ziekenhuis blijven om de situatie na de operatie te kunnen volgen. Het ging allemaal heel snel. Hoewel dokter Wefers Bettink had gezegd dat ik na drie maanden weer kon autorijden, bleef het door mijn hoofd spoken. Je kunt met één oog natuurlijk wel heel veel zien. Maar zou ik mij met de auto nog kunnen verplaatsen? Dit is voor mij van essentieel belang. Door gebrekkig openbaar vervoer in onze regio, heb ik de auto hard nodig. Zonder mijn auto kan ik mijn sociale contacten niet meer onderhouden en mijn hobby’s niet uitvoeren. Ik heb het allemaal van me afgezet en heb ik de operatie ondergaan. Na de operatie kwam dr. Paridaens mij het goede nieuws brengen. “Deze operatie was 100% geslaagd. We hebben het melamoom volledig kunnen verwijderen” Dit was voor mij goed nieuws! Wat ik nou zo geweldig vond is dat dr. van der Heuvel, de ‘ontdekker’ van het melanoom ook langs kwam om te kijken hoe met mij was.

Minder pijn?

Direct na de operatie werd een tijdelijke prothese geplaatst. Helaas werd deze door een zwelling in mijn oogkas uit mijn oogkas gedrukt. Ik kon even geen tijdelijke prothese dragen en ik moest mijn oog rust geven. Er zat een week lang een verbandje voor.

Glazen oogprothese werd geadviseerd

Op advies van het Oogziekenhuis kreeg ik een verwijsbrief mee voor een glazen oogprothese. Na enkele weken werd een definitieve glazen oogprothese geplaatst door de firma Müller. De firma Müller is gespecialiseerd in glazen oogprotheses. Deze afspraak vond plaats in een hotel aan de Maasboulevard in Rotterdam waar de firma Müller permanent een behandellocatie ter beschikking heeft. Müller heeft bij de afspraak bakken vol met glazen bolletjes bij zich. Deze worden uitgestald in hun locatie in het hotel. Dan wordt er naar de vorm en kleur van je oog gekeken. Ze worden ter plekke geblazen tot een prothese; een geweldig gezicht en een demonstratie van vakmanschap, prachtig. Mijn eerste glazen prothese paste en het indoen ging probleemloos. Voor mij was dit een verbluffend resultaat. Door de spieraanhechting in de oogholte draaide de prothese met de kijkrichting mee. Ook was de oogprothese van hetzelfde kleurenpalet als mijn rechteroog. De hele oogprothese viel nauwelijks op.

Ooghulp gezocht bij inzetten oogprothese

Tot op de dag van vandaag vind ik het nog moeilijk en soms zelfs onuitvoerbaar om zelf de oogprothese uit en in te doen. Aspecten zoals handigheid, routine, stressverschijnselen en de mate van de inklemming tussen oogbol en oogleden spelen voor mij een rol. Ik moet zeggen dat ik jaloers ben op mensen die het uitnemen en inzetten van de oogprothese met gemak doen. Zelfs na vijf jaar is dit voor mij soms nog een onneembare barrière. Het is voor mij dan ook onbegrijpelijk dat er in de zorgverlening niet een instantie is, of ‘ooghulpen’ te vinden zijn die behulpzaam kunnen zijn – al dan niet betaald – bij het periodiek inzetten en herplaatsen van oogprotheses. Verpleegkundigen van het Oogziekenhuis in Rotterdam zijn echt heel behulpzaam. ‘Maar,’ zeggen ze, ‘U moet het zelf leren en doen.’ Ik begrijp dat wel. Zeker gezien hun vele andere gerichte taken en werkzaamheden. Ik blijf zoeken of er niet een mogelijkheid is om hiervoor hulp in te roepen! Het zou bijvoorbeeld een specialisme in de thuiszorg kunnen worden.

Tips voor mijn omgeving

Probeer te begrijpen en je in te leven in de persoon met een oogprothese. Welke belemmeringen horen bij het zien met één oog? Praat erover met elkaar. Besef wat de consequentie is dat er een deel (hoek) van het gezichtsveld is weggevallen. Dit betekent ook ingrijpende consequenties in het verkeer. Het contrast wordt minder bij slechte verlichting. Schaduwvormen, bijvoorbeeld bij traptreden of ongelijkheden op straat en de lichtspiegeling bij regen en met name bij het autorijden zijn heel hinderlijk. Het zien met één oog was in het begin heel vermoeiend voor mij.

Praktijkvoorbeelden op Landelijke Contactdag

De voordracht op de Landelijke Contactdag in april 2017 in Utrecht door Thérèse Beemsterboer was gericht op praktijksituaties. Dit was voor mij in vele opzichten een eyeopener. Thérèse vertelde er heel gemakkelijk over en op papier lijkt zo het simpel. Als je partner of begeleider zich bewust is van je beperkingen en risico’s, dan loopt alles veelal vlekkeloos. Ik was samen met mijn echtgenoot Henk. Hij maakte foto’s van de presentatie. Deze foto’s met tips of uitleg hebben we thuis op de computer onder ‘OOG in OOG’ opgeslagen. Dan kunnen we dit nog eens nalezen.”

Kijk uit voor rugtasdragers

Een tip die ik ook wil meegeven aan de lezers: pas op voor rugtasdragers! Ze worden zelfs in concertzalen en schouwburgen gedragen. Dit zijn zeer druk bezochte ruimtes. Als de rugtasdrager zich plotseling omdraait kan dit een aanslag betekenen op je oogprothese. Oppassen dus! Mijn ervaringen tot nu toe? In de beginfase was het vooral de gewenning, sommige zaken gaan fout omdat ik misgreep naar voorwerpen. Toch merk ik dat het bewonderingswaardig is hoe snel je hersenen zich aanpassen aan een nieuwe situatie. Zo ook het leren leven met deze nieuwe situatie. Snelle en adequate reacties op onverwachte situaties in het verkeer zijn minder geworden dan vroeger.

Kracht en inspiratie

Je doet kracht en zelfvertrouwen op door het begrip van mensen in je directe omgeving, die de feiten kennen en kunnen inspelen op de consequenties van het ‘het zien met één oog’. Praat erover met je omgeving als dat zinvol en gewenst is. Ik ben lid geworden van Vereniging OOG in OOG omdat ik informatie zocht. Een goede kennis van mij in Nieuwkoop attendeerde mij op een informatiedag van Stichting Melanoom. Zij bracht mij in ook contact met Dick Plomp, project coördinator Oogmelanoom van deze stichting. Op 8 april zijn mijn man Henk en ik naar hun informatiedag geweest in Amsterdam. Daar ontmoette ik Tonnie Landman en Maaike Oosterhof. Ik ben ter plekke lid geworden van Vereniging OOG in OOG. Mijn eerste Landelijke Contactdag op 15 april jl. was een openbaring. Dit kwam mede door de inspirerende voordracht van dr. Ronald de Keizer van het Oogziekenhuis Rotterdam. Ik heb ook verschillende mensen gesproken en er was een ongedwongen sfeer. Het is fijn om te beseffen dat je niet alleen bent. Het samen delen geeft mij nog meer zelfvertrouwen.

 

Tot slot: Mijn sympathie en enthousiasme voor deze vereniging draag ik graag uit in mijn brede kennissen en vriendenkring. Zelfbeklag heeft geen zin. Je moet verder. Door het te delen met mijn omgeving en lotgenoten kom ik ook daadwerkelijk verder!

Tweede Oogcongres groot succes!

/in

Op zaterdag 18 oktober vond in de Utrechtse Jaarbeurs het tweede Nationale Oogcongres plaats voor bijna zeshonderd mensen onder wie enkele (9) van onze leden. Het congres begon in de grote zaal met gesproken verhalen van drie mensen met een oogaandoening.

 

Omgaan met verlies

Aandacht voor verlies Professor Manu Keirse trapte als eerste spreker af met de boeiende lezing ‘Leven met een levend verlies, wat als je ogen het laten afweten’. De Vlaamse klinisch psycholoog en auteur is beroemd vanwege zijn onorthodoxe kijk op omgaan met verlies. Volgens Keirse is verlies van zicht een rouwproces dat niet stopt en gaat het er niet om de beperking te accepteren, maar te leren leven met de beperking. Daarbij is erkenning door de omgeving zeer belangrijk. Keirse pleit er voor dat omgaan met verlies standaard onderdeel wordt van de opleiding tot arts of verpleegkundige. Een uitgebreid interview van radio 509 met prof. Keirse staat op de website www.oogcongres.nl.

 

Oogontsteking

De tweede spreker was professor dr. Martine Jager, verbonden aan de Afdeling Oogheelkunde van het LUMC, hoogleraar Oogheelkunde en specialist in hoornvliesaandoeningen en oogkanker. Tijdens haar lezing gaf ze uitleg over iets dat veel mensen treft: oogontsteking. Oogontstekingen kunnen veroorzaakt worden door virussen, bacteriën, een trauma of auto-immuunziekten en spelen een rol bij veel aandoeningen van het net- en vaatvlies. Martine Jager benadrukt hoe belangrijk het is om ontstekingen beter te leren begrijpen om ze beter te behandelen.

Gevarieerd OOG-middagprogramma

Na de lunch volgde het middagprogramma. In verschillende zalen kon geluisterd worden naar uiteenlopende lezingen, zoals o.a. de invloed van voeding op Macula Degeneratie, het stellen van de diagnose Glaucoom, de inzet van robots bij netvlieschirurgie en uveitis, etc.

 

Lezing ‘De kunst van het kunstoog’

Dit jaar was Vereniging OOG in OOG gevraagd twee lezingen te organiseren op het Oogcongres. We waren dan ook verheugd dat er veel belangstelling van de congresdeelnemers was voor onze onderwerpen. Namens onze vereniging verzorgde Axel Franken, ocularist van het Haags Kunstogen Laboratorium, een presentatie over het vervaardigen van kunstogen. Voor deze lezing hadden 30 personen zich aangemeld. Axel had materiaal meegenomen, als baseball implantaat, conformer en oogprothese, dat in de zaal doorgegeven werd.  Een samenvatting van Axels presentatie kun je via deze link bekijken.

 

Workshop ‘Zien met één oog’

Aansluitend in een grotere zaal verzorgde Thérèse Beemsterboer, orthoptist bij Koninklijke Visio, een workshop voor wel 80 mensen over het zien met één oog. Een samenvatting van de presentatie van Thérèse kun je via deze link bekijken.

 

De drie kwartier die voor iedere presentatie gepland stond vlogen om. De tijd was eigenlijk te kort om op alle vragen die gesteld werden uitvoerig in te gaan. Na afloop konden de deelnemers Axel en Thérèse aanschieten en werd er nog veel nagepraat.

 

Vereniging OOG in OOG kijkt terug op een bijzondere én intensieve dag waarbij de verschillende aspecten van het oog samen kwamen.

Nationaal Oogcongres 2017

/in

Op zaterdag 18 november 2017 vindt in het Media Plaza van de Jaarbeurs in Utrecht de tweede editie van het Oogcongres plaats. Tijdens deze dag is iedereen welkom die geïnteresseerd is in de laatste ontwikkelingen in de oogzorg. Het congres is een samenwerking tussen het Oogfonds, de Oogvereniging, de Macula Vereniging, de Hoornvlies Patiënten Vereniging en Vereniging OOG in OOG. Iedere aangesloten vereniging verzorgt een lezing in het middagprogramma.

 

Tijdens het Oogcongres geven specialisten in de oogzorg lezingen over uiteenlopende onderwerpen: van de behandeling van oogontstekingen tot de inzet van een robot bij ingewikkelde oogoperaties. Het programma bevat daarnaast lezingen over oogaandoeningen als staar, maculadegeneratie, glaucoom en uveitis.

Vereniging OOG in OOG verzorgt lezingen

Namens Vereniging OOG in OOG verzorgt Axel Franken, ocularist van Het Haags Kunstogen Laboratorium, een lezing over o.a. het vervaardigen van de oogprothese. Aansluitend zal Thérèse Beemsterboer, specialist bij Koninklijke Visio, een presentatie geven over het zien met één oog. Dit zal voor onze leden wellicht bekend terrein zijn, maar voor de 600 bezoekers op het Oogcongres zijn deze onderwerpen zeer interessant.

Aanmelden

Deelname aan het Oogcongres kost €17,50. Bij deze prijs zijn lunch, koffie en thee inbegrepen. Leden van de deelnemende patiëntenverenigingen, zoals OOG in OOG, ontvangen € 5,00 korting. Meer informatie kun je vinden op www.oogcongres.nl. Hopelijk mogen wij je op 18 november (weer) verwelkomen op het Nationaal Oogcongres.

Nieuwe richtlijn behandeling lui oog

/in

De Nederlandse Vereniging van Orthoptisten (NVvO) heeft een nieuwe richtlijn amblyopiebehandeling (behandeling lui oog) gepresenteerd. Deze richtlijn is gebaseerd op de meest actuele wetenschappelijke onderzoeken. Alle orthoptisten die bij de NVvO zijn aangesloten dienen volgens de nieuwe richtlijn te werken. Het is belangrijk om een lui oog op te sporen en te behandelen. Wanneer deze niet goed behandeld wordt, heeft iemand hier de rest van zijn leven hinder van.

Aan de hand van de nieuwe richtlijn amblyopiebehandeling zijn er nieuwe informatiefolders geschreven voor ouders en kinderen. Meer informatie kun je lezen op deze link.

En zo kwam ik bij onze vereniging terecht!

/in

Dick-Akse_portretKollum, voorjaar 1958. Als 8-jarige hielp Dick Akse zijn vader op het postkantoor met de postzakken. Wat er vanaf die dag in 1958 gebeurde met zijn oog heeft Dick voor ons in een uitgebreid persoonlijk verslag geschreven. Dat begint met de ‘nieuwste technieken’ uit 1958 tot en met de nieuwste inzichten in 2017.

Voorjaar 1958.

Mijn vader was postbesteller en ik zou als achtjarig jongetje mijn vader ‘even’ meehelpen. Met een speciaal mes probeerde ik het touwtje van een postzak door te snijden. Dit lukte niet zo goed. Opeens schoot het mes door het touw en de stompe punt van het ding belandde in mijn rechteroog. Grote paniek. Nog diezelfde avond ben ik in het ziekenhuis in Groningen geopereerd. Tijdens de operatie zijn de resten van mijn oog verwijderd, waarna een implantaat in de oogkas werd geplaatst, omwikkeld door donorbindweefsel. Hieraan werden de oogspieren vastgemaakt. Voor die tijd een unieke operatie! Door deze ingreep kon de prothese blijven bewegen. Ik kreeg destijds geen garantie. Men vertelde mij dat het een jaar goed kon gaan, maar misschien ook wel voor de rest van mijn hele leven…

Verandering oogholte in 2015

In 2015 ging mijn oogholte er echter anders uit zien en kreeg ik steeds meer last van irritatie. Ik vroeg mijn oogarts in het MCL te Leeuwarden om advies en informeerde ook naar een eventuele ooglidcorrectie. Ik werd hier niet veel wijzer van en ging op zoek naar nog meer informatie. Ik ontdekte de website van de Vereniging OOG in OOG en stelde vragen via e-mail aan Tonnie Landman. Van haar ontving ik een lijst met namen van orbitaspecialisten in Nederland. Dit was de aftrap van een intensieve ‘renovatie’. In oktober 2016 kreeg ik een nieuwe glazen oogprothese van de firma Müller. Helaas heb ik deze nieuwe prothese maar één week in kunnen houden en heb daarna mijn oude prothese weer ingedaan. Inmiddels had ik van mijn huisarts een verwijzing gekregen voor een consult bij een orbitaspecialist. Het eerste bezoek was in november 2016 bij dr. R. van der Veen in het UMC in Utrecht. Hij bekeek mijn oogholte en was zeer verbaasd. Het implantaat was gekanteld en het slijmvlies was grotendeels verdwenen, opgezet en ontstoken. Ook moest er een CT-scan gemaakt worden.

7 december 2016 – Scan en behandelplan

Op die dag werd eerst de CT-scan gemaakt. Hierna besprak dr. Van der Veen met mij twee opties. Voorstel nummer één: een ‘simpele’ operatie met vervanging van het implantaat, waarbij het resultaat waarschijnlijk minder goed zou zijn (vochtafscheiding e.d.). Voorstel nummer twee: een zogenoemde dermisfat graft-operatie. Dit is een verwijdering van het oude implantaat en plaatsing van een stukje spier- en vetweefsel vanuit mijn bil in de oogholte. De genezing zou zo’n zes tot acht weken vergen. Voor deze optie werd gekozen.

Dé grote dag – de dermisfat graft-operatie

2 februari 2017 – De grote dag was aangebroken. Om 10.45 uur meldde ik mij bij de opnamebalie in Utrecht met de bedoeling dat ik één nacht in het ziekenhuis zal blijven. Na enige tijd werd ik naar de operatiekamer gebracht. Dr. Van der Veen was hier natuurlijk ook. Ik werd op mijn linkerzij gelegd, want men moet ook bij mijn bil kunnen voor de dermisfat graft-ingreep. Ik vertelde ook nog even over de ‘renovatie’ van mijn rechteroog. “Waag het niet om mijn linkeroog te nemen!” Gelach in de operatiekamer. Ik wenste de aanwezigen succes met de operatie. Even later was ik helemaal van de wereld.

Langzaam werd ik weer wakker. Dr. Van der Veen kwam mij vertellen dat de operatie goed was gegaan. Gelukkig! Door het drukverband op mijn oog moest ik misschien een nachtje langer blijven. Na een onrustige nacht (controles, herrie van buurman, pijnstilling) werd ik om ongeveer 8 uur wakker. De dienstdoende afdelingsarts bekeek even later het resultaat van de operatie nauwkeurig en knikte tevreden. Ook de wond in mijn bil werd aan een inspectie onderworpen en omdat er geen complicaties waren kon ik in de loop van de dag naar huis. Hoera! Ik kreeg een nieuw drukverband op mijn oog en ook mijn bil werd weer ‘ingepakt’. Ik belde meteen Joy, mijn vrouw, met het goede nieuws.

Het vervolg (noem het maar revalidatie)

De dagen daarna werd ik goed verzorgd door mijn lieve Joy. De wond in mijn bil genas goed, na een week hoefde er geen verband meer op, maar het bleef wel gevoelig. Uit mijn oog kwam de eerste twee weken nog veel vocht vermengd met wat bloed.  “Dit is niet verontrustend”, zei dr. Van der Veen, bij de nacontrole op woensdag 15 februari. Hij was tevreden met wat hij zag. Ook het bewegen ging goed, wel niet zo als bij een normaal oog, maar dit was het optimale wat gehaald kon worden. Zijn collega, die met hem de operatie gedaan heeft, komt ook nog even naar mijn oog kijken en ook hij is tevreden. Beiden leggen nog even uit dat er slijmvlies over het ingezette weefsel zal groeien.

Van glas naar kunststof

Op 21 februari was mijn oogverband donkerroze, waardoor ik wat ongerust werd. Ik nam contact op met de oogpoli van het UMC, ook al omdat ik op 13 maart een afspraak had bij de fa. Müller. Dr. Van der Veen  adviseerde dat ik op die datum wel een prothese kan laten aanmeten maar deze nog niet moet gaan dragen. Toch hield ik mijn twijfels of 13 maart niet te vroeg zou zijn. Beschadiging van het nieuwe weefsel? Of toch een kunststof oogprothese? Ik zocht daarom weer contact met Vereniging OOG in OOG. De voor- en nadelen van glas en kunststof werden nog eens onder de loep genomen. Voor alle zekerheid heb ik ook nog eens telefonisch advies aan dr. Van der Veen gevraagd, ook al omdat er nog steeds vocht (met bloed) uit mijn oog kwam. Wat betreft de nieuwe prothese adviseerde hij toch om een kunststof prothese te nemen, omdat de vorm en grootte van mijn oogholte nog kan veranderen. Kunststof is eenvoudiger aan te passen. Ik was overtuigd en maakte daarom meteen een afspraak met de firma Bak voor vrijdag 7 april in het MCL in Leeuwarden. De afspraak met de firma Müller heb ik uiteraard netjes afgezegd.

Opa piraat

Op maandag 27 februari probeerde ik een zwart ooglapje uit. Joy maakte een foto en stuurde die naar mijn dochter en kleinzoons: “Opa piraat….!” Ze reageerden vrijwel meteen en de jongens waren heel nieuwsgierig: “Opa, kijk je nou met je bil?” “Ja, jongen, met mijn bil door mijn bril!”  Veel mensen stelden vragen:  “Heb je gevochten?”, “Ben je aan staar geopereerd?” en “Ha, piraat!” Ik legde geduldig uit wat er gebeurd was en hoe het vervolg zal zijn. “Kun je dan weer kijken met dat oog?” en “Kun je wel autorijden?”. Op een kaartavond zei een mevrouw: “Ik wil niet met jou kaarten, want jij ziet maar de helft…” Nou, dat kon haar wel eens flink tegenvallen…!

7 april 2017 – aanmeten oogprothese

Op vrijdag 7 april 2017 werd de nieuwe kunststof prothese aangemeten in het MCL te Leeuwarden. Spannend! Frédérique Bak inspecteerde mijn oogholte, deed een greep in een bak met protheses en viste er al snel eentje uit. De kleur week een klein beetje af. “Dit komt goed als we jouw definitieve prothese gaan maken”, zei ze. Ik heb bijna niet het gevoel dat er iets vreemds in mijn oogkas zit en zo hoort het ook. “Je mag deze tijdelijke prothese meteen gaan dragen”, vertelde ze, “dan hoef je het ooglapje niet meer voor.” Daar was ik al heel blij mee. Nog 14 dagen wachten en dan was de definitieve prothese klaar. Na een half uur nam ik opgewekt afscheid.

Lotgenoten Contactdag

Op zaterdag 15 april 2017 was ik al vroeg op pad om de Lotgenoten Contactdag van de Vereniging OOG in OOG te bezoeken, heel benieuwd wat me dat zou brengen. Het werd voor mij een heel bijzondere dag: het horen en zien van wetenswaardigheden en nieuwtjes over het hebben van en het zien met één oog, informatie over protheses en het uitwisselen van ervaringen en belevenissen van verschillende lotgenoten. Al met al een zeer geslaagde dag! Het voelde als een heerlijke, warme familiedeken! Ik hoop nog vaak mensen van deze groep te mogen ontmoeten. Complimenten voor het bestuur van Vereniging OOG in OOG en de organisatoren van deze dag!

Oude implantaat is voor de wetenschap

Op woensdag 19 april 2017 had ik weer een controle-afspraak met dr. Van der Veen. Ook al is het nog maar een ‘leenprothese’, hij vond dat het er mooi uitzag. Ook over de binnenkant was hij zeer tevreden. Zoals beloofd, zou hij mij het oude implantaat laten zien: een wit bolletje van ongeveer 1,5 cm doorsnee, met een afgeplatte kant, waaraan vier ‘handvaatjes’. Hieraan hebben de oogspieren vastgezeten. Ik kreeg het implantaat echter niet mee naar huis want dr. Van der Veen wilde het implantaat bewaren voor de wetenschap.

En dan eindelijk de nieuwe oogprothese indoen

Vergezeld van Joy en mijn kleinzoon heb ik mijn prothese opgehaald bij Jelmer Remmers van de firma Bak. Jelmer maakte nog een paar kleine correcties en het was klaar. Ik voelde hem bijna niet meer! Even in de spiegel kijken: ik ben zeer tevreden, de prothese zit er goed in, het lijkt wel of mijn onderste ooglid er beter omheen sluit dan bij mijn vorige (glazen-) protheses. Een ooglidcorrectie, waar een paar jaar geleden nog sprake van was, is dus (voorlopig) niet nodig. En ook de kleur is prima. Vakwerk!

Dick_Akse_tuinMet één oog blij de wereld in kijken

Nu, na een paar dagen, ben ik al aardig gewend aan mijn nieuwe prothese. Ik voel hem nauwelijks, alleen is er wat vochtafscheiding, maar dat ben ik altijd al gewend geweest. Niet meer dan voor de ingreep. En zo ben ik een tevreden en gelukkig mens, die met één oog (meestal) blij de wereld in kijkt!

Familiedagvkt

Familiedag op 7 oktober a.s.

/in

Op zaterdag 7 oktober 2017 zijn de jongste leden met een oogprothese of die zien met één oog van harte welkom met hun familie op onze Familiedag. De Familiedag vindt dit jaar plaats in Wereldkeuken Lizz in Dordrecht.  We bieden dan een informatief programma voor de (groot)ouders en een educatieve, sportieve, creatieve en ontspannende middag voor de kinderen. 

Het volledige programma kun je lezen via deze link.

Dit gaat weer een fantastische beleving worden voor jong en oud! Dus blokkeer 7 oktober alvast in jullie agenda!

Direct aanmelden kan ook via onderstaand formulier! 

Machtiging

  • Hierbij geef ik Vereniging OOG in OOG toestemming voor automatische incasso.
  • Als je het niet eens bent met de afschrijving dan heb je 8 weken de tijd om jouw bank te vragen het bedrag terug te storten. Wil je de machtiging stoppen? Geef dit door via de e-mail of de telefoon.

Profielwerkstuk over Camera Glass Eye wint Onderwijsprijs!

/in

Het minder wordende zicht van haar tante deed Nadine Duursma uit Heemstede ertoe besluiten zich in haar profielwerkstuk de volgende onderzoeksvraag te stellen: “Hoe is het mogelijk om met een kunstoog te zien?”

Profielwerkstuk Nadine Duursma

nadineHaar profielwerkstuk met de titel CG-Eye werd beloond met de eerste prijs van de KNAW Onderwijsprijs 2017 profiel Natuur & Techniek. Geïnspireerd door het principe van een hoorapparaat, maakte zij hiertoe een ontwerp van een kunstoog dat in staat is zelf waarnemingen te doen en deze naar de hersenen te sturen. Eerst deed zij onderzoek naar de werking van het oog. Vervolgens inventariseerde en bestudeerde ze de reeds bestaande technieken op het gebied van hulpmiddelen om blinde mensen via elektrische prikkels aan de oogzenuw een vorm van visuele waarneming te bieden. Als laatste onderzocht zij welke van deze hulpmiddelen het meest geschikt is om zodanig te verkleinen dat het zou passen in een kunstoog waarmee blinde mensen kunnen zien. Het resultaat is een zelfontworpen prototype (met dito logo): het ‘Camera Glass Eye’, oftewel het CG-Eye.

 

Van harte gefeliciteerd Nadine! We volgen de ontwikkelingen op de voet!

Jaarverslag 2016 is verschenen

/in

Voor Vereniging OOG in OOG was 2016 een actief jaar met veel beurzen, drukbezochte bijeenkomsten, veel lotgenotencontact, actieve workshops en constructieve bijeenkomsten met onze samenwerkingspartners. Het jaarverslag 2016 is via deze link te lezen. Hierin is ook het financieel rapport over 2016 opgenomen. Een gedrukt exemplaar kun je opvragen bij onze bureaumedewerkers.

Omslag-Jaarverslag-2016_website

Anja_Gevoel_website

Anja Gevoel is nieuw bestuurslid bij Vereniging OOG in OOG

/in

Tijdens de Algemene Ledenvergadering is mevrouw Anja Gevoel door de leden verkozen tot algemeen bestuurslid. Het bestuur en de medewerkers van Verenging OOG in OOG zijn verheugd dat Anja het bestuur komt versterken en zich wil inzetten voor onze vereniging en voor de belangen van onze leden. 

Anja vertelt graag haar achtergrond en waarom zij zich voor onze vereniging wil inzetten. Anja: “Al vanaf jonge leeftijd had ik veel problemen met mijn rechteroog, wat in 2016 resulteerde in een evisceratie van mijn oog. Sindsdien behoor ik ook tot de groep mensen met een oogprothese. In het ziekenhuis probeerde ik zoveel mogelijk informatie te vergaren over de wereld rondom oogprotheses en dergelijke.

Zo kwam ik terecht bij Vereniging OOG in OOG. Na mijn aanmelding als lid ontving ik een aantal magazines van de vereniging. Het voelde als een warm bad om deze te lezen. Ik was blij met alle duidelijke informatie en belevingen van lotgenoten. Het was voor mij dan ook al snel duidelijk dat, toen er een vacature binnen het bestuur ontstond, mij daarvoor aan te melden.

Het is prettig om ervaringen te delen en er te zijn voor mensen die hetzelfde meemaken. Daarnaast vind ik het erg interessant en leerzaam om mee te kunnen denken in allerlei processen rondom het behartigen van belangen van onze doelgroep en lotgenoten.  Ik ervaar het bestuur als zeer betrokken en daadkrachtig in allerlei contacten zoals bijvoorbeeld met de ocularisten en oogartsen. Helaas kan ik het werk wat ik deed niet meer doen. Het is extra fijn om voor Vereniging OOG in OOG toch mijn steentje bij te kunnen dragen”.